ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی: شهادت باید از روی قطع و یقین باشد نه به‌طور شک و تردید.
مطالعات تطبیقی
در حقوق فرانسه، حجیت گواهی، منوط به علم قاضی است.
نکات تفسیری دکترین ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی
ممکن است یقین شاهد، مستند به دیدن و شنیدن توأمان باشد. شهادت از روی شک و تردید، اعتباری ندارد، شاهد باید از طریق حواس خود، نسبت به موضوع شهادت، علم پیدا نموده؛ و در ضمن، حواس او نیز، دچار بیماری نبوده باشد؛ در نتیجه چنانچه شخص، ناشنوا یا روشندل باشد، نمی‌تواند به استماع یا دیدن چیزی شهادت دهد.
در عصر حاضر، اماره و شهادت، به عنوان دلایل ناقص محسوب می گردد، زیرا در خصوص شهادت، به دلیل امکان فراموشی، عدم صداقت، یا دقت ناکافی شاهد، اعتماد به وی مشکل است، به همین دلیل، بیشتر مردم به تنظیم سند در روابط خود رو آورده و شهادت، نتوانسته جایگاه گذشته خود را حفظ نماید.
نکات توضیحی ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی
همان گونه که در ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی آمده است، شهادت از روی ظن و شک، فاقد اثر است،اما ظنی که شرع، آن را معتبر دانسته، در حکم علم بوده؛ و شهادت مستند به چنین ظنی، پذیرفته است.
